…ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο δυσκολεύεται στο σωστό σχηματισμό των γραφημάτων, στη σωστή λαβή του μολυβιού, στο να γράφει πάνω στη γραμμή, ή να μπορεί να γράψει σε μια ευθεία στο ολόλευκο χαρτί. Δυσκολεύεται δηλαδή να πιάσει καλά το μολύβι, να χρησιμοποιήσει το ψαλίδι, να κρατήσει το ποτήρι, να κάνει κατασκευές με τα πλαστικά ή ξύλινα κυβάκια και να ταιριάξει σχήματα.
Επιπλέον, δυσκολεύεται και στον προσανατολισμό, όπως από που να ξεκινήσει να γράφει, ή που θα τελειώνει η γραμμή που γράφει. Μπορεί να κάνει αντιπαράθεση των γραφημάτων για παράδειγμα στα συμφωνικά συμπλέγματα (πχ. κγ αντί ‘γκ’, ρτ αντί ‘τρ’, ή γράφει ‘μηολ’ αντί ‘μήλο’ κλπ). Ή στα παιχνίδια, δεν ξέρει από που να ξεκινήσει την κατασκευή, ή που είναι η αρχή της κατασκευής και που το τέλος, πως να ταιριάξει τα lego, πως να ντύσει την κούκλα της, ή ακόμα με ποια σειρά να βάλει τα ρούχα του – όταν αρχίσει να θέλει να ντύνεται μόνη του.
Του είναι δύσκολο να ισορροπήσει στο ένα πόδι για να μάθει κουτσό. Σπάει πράγματα χωρίς να το θέλει, είναι αδέξιες οι κινήσεις του, σκουντουφλά, πέφτει εκεί που περπατά, του πέφτουν τα πράγματα από τα χέρια και φαίνεται ατημέλητο στον τρόπο που ‘φορά’ τα ρούχα του.
Αφορά δηλαδή δυσκολία στον κινητικό συντονισμό, είτε αυτό αφορά την αδρή κίνηση (μεγάλες κινήσεις), ή τη λεπτή κίνηση (η χρήση των δακτύλων). Αυτές οι δυσκολίες προκαλούν αδεξιότητα στις κινήσεις του παιδιού γενικά, αργό ρυθμό ή/και λανθασμένη κινητική απόδοση. Επιπλέον, δυσκολεύεται στον προσανατολισμό μέσα στον χώρο, ή στο χαρτί πάνω στο οποίο γράφει ή ζωγραφίζει. Στο σχολείο αυτές οι ιδιαιτερότητες, μπορούν να επηρεάσουν εκτός από τον γραφοκινητικό συντονισμό, τον σχηματισμό των συμβόλων και την παρουσίαση του γραπτού, την ταχύτητα που γράφει, αλλά και τη γραπτή επεξεργασία. Δηλαδή τη σύνταξη, τη δομή, τη διατύπωση και τη σειρά που θα περιγράψει και θα οργανώσει τις ιδέες του ή/και αυτά που έμαθε (τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων και πληροφοριών).
Οι ιδιαιτερότητες στον κινητικό συντονισμό, και προπάντων στην αδρή κίνηση, μπορεί να επηρεάσουν και τις επιδόσεις του παιδιού στον αθλητισμό. Για παράδειγμα, στο ποδόσφαιρο να κλωτσήσει τη μπάλα, να κάνει τη σωστή πάσα, να τρέξει προς τη σωστή κατεύθυνση, ή στο μπάσκετ να κάνει τις τρίπλες ενώ τρέχει, στο tennis να προλάβει το μπαλάκι και την κατεύθυνση που θα το στείλει. Την ίδια ιδιαιτερότητα μπορεί να παρουσιάζει και στο χορό, στο να μάθει ποδήλατο, ή στο να μάθει να παίζει ένα μουσικό όργανο.
Πιο επιστημονικά, και βάσει της παγκόσμιας κατηγοριοποίησης με το ICD-10 ή το DSM-V, η Αναπτυξιακή Διαταραχή Κινητικού Συντονισμού με μία πολύ απλουστευμένη προσέγγιση εκφράζεται σε 2 παραμέτρους, την Αδρή και Λεπτή Κίνηση. Η κάθε μία από αυτές τις παραμέτρους έχει πολύ συγκριμένες δοκιμασίες που εντοπίζουν και συγκεκριμενοποιούν την ιδιαιτερότητα και στη συνέχεια δίνονται οι ανάλογες προτάσεις για τις θεραπείες από τον Ειδικό Εργοθεραπευτή/τρια που έκανε την διάγνωση.
Και σε αυτήν την περίπτωση είναι απαραίτητη η διερεύνηση από πολύ μικρή ηλικία (από μηνών) – να το δει, και να το παρακολουθεί ο Αναπτυξιακός Παιδίατρος που θα σας παραπέμψει στον Εργοθεραπευτή που στην πορεία καθίσταται αναγκαία η συμβολή του.
Είναι συχνή η συννοσυρότητα (η συνύπαρξη) με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές, και γι αυτό είναι απαραίτητη η διεπιστημονική διάγνωση στη διάρκεια του νηπιαγωγείου και πριν την έναρξη του σχολείου.